ศิลปะจีน

ประเทศจีนมีพัฒนาการทางวัฒนธรรมที่ต่อเนื่องยาวนานนับตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์ จนถึงสมัย ราชวงศ์ซึ่งในสมัยราชวงศ์ศิลปวัฒนธรรมจีนได้แพร่เข้าไปในญี่ปุ่น เกาหลีและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ประวัติศาสตร์ศิลปะจีนแบ่งออกเป็น 2 ยุคสมัยโดยกว้าง คือ สมัยก่อนประวัติศาสตร์ และสมัยประวัติศาสตร์

สมัยก่อนประวัติศาสตร์
ดินแดนจีนเป็นพื้นที่พบหลักฐานของมนุษย์ตั้งแต่ยุดก่อนประวัติศาสตร์นับตั้งแต่สมัยหินเก่า ร่องรอยที่ สำคัญ คือ มนุษย์ปักกิ่ง มนุษย์แลนเทียน และมีพัฒนาการเข้าสู่ยุคสมัยของการตั้งถิ่นฐานที่สำคัญในสมัยหิน ใหม่คือ พบร่องรอยของวัฒนธรรมยางเชา (Yang Shao) และวัฒนธรรมลุงชาน (Lung Shan)

1. วัฒนธรรมยางเชา (Yang Shao Culture) มีอายุประมาณ 3,000-2,000 ปีก่อนพุทธศักราช วัฒนธรรมยาง เชาจัดอยู่ในสมัยหินใหม่ก่อนยุคราชวงศ์ ซึ่งเป็นช่วงการตั้งถิ่นฐานระยะแรกทางภาคเหนือของจีนหลักฐานทาง โบราณคดีที่สำคัญคือ การทำภาชนะดินเผาเขียนสีแดง เป็นวัฒนธรรมของการใช้เครื่องมือหินขัด และเป็น สังคมเกษตรกรรมยุคแรกที่ค้นพบในประเทศจีน

2. วัฒนธรรมลุงชาน (Lung Shan Culture) ประมาณ 2,500-2,000 ปีก่อนพุทธศักราช วัฒนธรรมลุงชานเป็น วัฒนธรรมสมัยหินใหม่สังคมเกษตรกรรมที่มีความซับซ้อนซึ่งพบทางภาคกลางและภาคใต้ของประเทศจีน หลัก ฐานทางโบราณคดีที่สำคัญคือเครื่องมือหินขัด ภาชนะดินเผาเป็นแบบสีดำขัดมัน และภาชนะดินเผาที่มี 3 ขา